Ex-gokverslaafde: ‘Wees eerlijk over je verslaving en vraag hulp’

Meneer Casino blijft het herhalen: gokken in online casino’s moet een spelletje zijn en blijven. Heb je het gevoel dat dat niet lukt? Dan moet je meteen stoppen met gokken en misschien hulp zoeken.

Edwin Groothuis (33) is ex-gokverslaafd en wil zijn verhaal doen. In een openhartig gesprek vertelt hij over zijn gokverslaving en later ook problemen met drank en drugs. Zijn boodschap? ‘Neem jezelf serieus, want als je niets met je verslaving doet, wordt het alleen maar erger.’

Hoe heeft het bij hem zo ver kunnen komen? En wat heeft hij gedaan om van zijn verslaving af te komen? Meneer Casino interviewde Edwin Groothuis.

Meneer Casino: Wanneer begon je met gokken?

Edwin Groothuis: ‘Op mijn veertiende speelde ik met vrienden poker aan de keukentafel. Gewoon gezellig, één keer in de twee weken. In het begin speelden we niet om geld, maar daardoor namen we het spel een stuk minder serieus. Daarom besloten we om geld te gaan spelen. Eerst lage bedragen, maar die werden al snel hoger. Ook ging ik poker online spelen.’  

Hoe kwam dat zo?

‘Een maatje speelde online poker en liet me zijn aanpak zien. Hij zette bijvoorbeeld honderd euro in en door bankroll management bouwde hij met kleine bedragen zijn winst vrij snel op. Dat triggerde iets bij mij.

Ik ging me verdiepen in strategieën en werd steeds beter. Op mijn zolderkamertje speelde ik online eerst op één tafel tegelijk, maar dat werden er al snel meer. Op het hoogtepunt had ik 36 pokertafels tegelijk openstaan. Ik moest er zelfs een extra computerscherm voor kopen.’

Hoe kon je als minderjarige online pokeren?

'In die tijd moest je op een goksite alleen invullen dat je 18 jaar was. Als ik me wilde laten uitbetalen, had ik wel een ID-kaart nodig. Dat regelde ik dan via een oudere vriend.’

Waarom begon je al zo jong met gokken?

‘Ik keek op die leeftijd best wel tegen mijn vrienden op. Ik woonde in een rijtjeshuis en sommige vrienden in een dikke villa. Ze droegen dure merkkleding en hadden tijdens het uitgaan meer geld. Gokken zag ik als een makkelijke manier om geld te verdienen.’

Had jouw omgeving door dat je veel poker speelde?

‘Ja, maar mijn ouders wisten niet dat ik zo veel én om geld speelde. Telkens als zij mijn kamer binnenkwamen, zorgde ik dat er een paar pokertafels zonder inzet openstonden. Dan zei ik: “Kijk, ik speel niet om geld, maar ik kan wel geld winnen.” En zij geloofden dat. In werkelijkheid speelde ik toen al om honderden euro’s.’

Speelde je alleen online poker of ook in casino’s?

‘In het begin alleen online, maar later kwam ik als croupier in the underground poker scene terecht. Ik deed mee aan pokertoernooien en het viel op dat ik snel en handig was met kaarten. Zo belandde ik in het illegale circuit waar na sluitingstijd in een restaurant poker werd gespeeld. Dat ging om serieus geld.

Dan kwam iemand met een enorme stapel met briefjes van honderd binnen. Als die spelers op een avond duizend euro verloren, liepen ze nog lachend naar buiten. Ik was zeventien en had nog nooit zoveel geld bij elkaar gezien. Op die leeftijd inspireerde mij dat: zó kom je dus aan geld.’

Wat gebeurde er in de jaren erna?

‘Ik ging steeds meer gokken: poker, maar ook blackjack en roulette. Ik volgde een sportopleiding en had banen in de detailhandel en horeca, maar dat was bijzaak: met poker zou ik rijk worden.

Op een gegeven moment ging het mij niet eens meer om geld winnen. Gokken werd steeds meer een uitvlucht, om mijzelf te verdoven. Vrienden kregen een baan, een vriendin en kochten een huis. Ik werkte, gokte en gebruikte: dat was eigenlijk mijn hele leven op een gegeven moment.’

Hoe kijk je nu op die periode terug?

‘Door mijn verslaving heb ik een groot stuk van mijn leven gemist. Niet alleen wat betreft school, maar ook persoonlijke ontwikkeling: volwassen worden en verantwoordelijkheid nemen. Dat ging allemaal langs me heen, ik was alleen maar bezig met mijn verslaving. Gokken, maar daarnaast ook drinken en later harddrugs.

Ik heb jarenlang gefeest alsof er geen morgen was. Ik had toen al enorme schulden. Zeker toen coke erbij kwam ging er, naast het gokken, makkelijk duizend euro per maand aan drugs doorheen.’

Hoe kwamen je ouders erachter dat je gokverslaafd was?

‘Ze kregen door dat ik online wél om geld speelde. Toen hebben ze mij uit huis gezet, vooral omdat ik zó lang tegen ze had gelogen. En zelfs toen bleef ik nog ontkennen. Ik begreep niet dat ze boos waren en zag niet in dat ik een probleem had. Thuis ging het sowieso al een tijd niet meer. Ik hield me niet aan afspraken, was tot diep in de nacht weg en ik gebruikte het huis als hotel.’

Wanneer heb je voor het eerst hulp gevraagd?

‘Toen ik 25 jaar was heb ik vrienden om hulp gevraagd. Ik zei: “Jongens, ik kan niet van de coke afblijven, willen jullie me helpen?” Maar over mijn gokverslaving durfde ik niets te vertellen. Ik schaamde me. Mijn vrienden waren hartstikke lief, maar ik had op dat moment allang professionele hulp nodig.’

Wat was voor jou hét kantelpunt?

‘Ik was 28 en mentaal trok ik het niet meer. Ik was suïcidaal en wist: als ik zo doorga, haal ik de dertig niet eens. Bij familie en vrienden was ik de lieve en leuke Edwin, maar daarachter zat de gewetenloze Edwin die alles doet voor geld en zichzelf naar de klote helpt. Dat dubbelleven trok ik niet meer. Ik kon mijn ouders niet meer aankijken en zeggen dat het goed met mij ging. Toen heb ik voor het eerst professionele hulp gezocht.’

Wat voor behandeling heb je gevolgd?

‘Ik ben vijf en een halve week in behandeling geweest en daarna zat ik negen maanden in een safehouse. Vanuit daar bouw je je leven weer langzaam op. Daarna was ik een jaar clean: ik had mijn leven op de rit en financieel ging het beter. Ik vond dat ik een vakantie had verdiend en besloot alleen te gaan.’

Hoe was die vakantie?

‘Daar ben ik snoeihard op mijn bek gegaan. Alcohol, drugs en gokken. Alles was weer op het oude niveau.’

Waar kwam dat door?

‘Ik voelde me erg eenzaam. Ik had een paar leuke gasten ontmoet, maar aan het eind van de avond waren zij dronken en ik niet.

Op een avond ging het fout. Ik dacht dat ik alcoholvrij bier dronk, maar dat was niet zo. In plaats van weggooien, dacht ik: fuck it. Ik ben naar de bar gegaan en ging los. Later ben ik laveloos in het casino beland.

Na twee dagen – want zo lang was ik wakker – had ik enorm spijt, maar ik kon niet stoppen met gebruiken. Toen ik thuis kwam heb ik mijn familie en vrienden gebeld en professionele hulp gezocht.’

En heeft dat je wel geholpen?

‘Na die vakantie was ik weer een half jaar clean. Maar toen begon ik met beleggen in aandelen en crypto. Dat zag ik niet als gokken. Na een paar maanden ging ik ook daytraden. Dan ben je elk uur bezig met kopen en verkopen van aandelen. Toen dacht ik: dan kan ik net zo goed weer gokken.

Dat begon met één keer in de maand naar het casino, gewoon net als anderen gezellig een avondje uit. Maar toen ik online poker ging spelen, liep het snel weer uit de hand. Ik dronk niet en gebruikte geen drugs, maar mijn gedrag was precies hetzelfde: liegen, bedriegen, manipuleren, marchanderen.

Ik wist: ik moet terug naar de kliniek. En nu, zo’n twee jaar later, zit ik hier.’

Wat goed dat je nu clean bent. Waarom lukt het nu wel denk je?

‘De eerste keren in de kliniek wilde ik mijn eigen aanpak volgen. Maar ik zag nu in dat mijn manier niet werkte. Daarom zei ik tegen mezelf: niet eigenwijs zijn en gewoon doen wat bij anderen heeft gewerkt. Ik ben in therapie gegaan, heb met een sponsor – een andere ex-verslaafde die al een lange tijd clean is – veel gesprekken gevoerd en heb aan de Twaalf Stappen gewerkt, een speciaal behandelplan voor verslaafden.’

Hoe is het voor jou om over gokken en verslaving te praten?

‘Niet erg. Ik werk drie dagen in de week als herstelbegeleider bij Phase1 in Hilversum. Daar help ik verslaafden hun leven op orde te krijgen. En bij Stichting Slicks in Amsterdam, een expertisecentrum voor gokverslaving, werk ik als projectmanager.

Ik doe dit met plezier en ik kan mijn ervaring inzetten om anderen te helpen. Ik moet wel opletten dat ik ook aan mijn eigen herstel blijf werken. Als ik dat niet doe, ga ik weer naar die stem in mijn hoofd luisteren: één keer kan toch wel? Terwijl ik weet wat voor ellende gokken me heeft gebracht.’

Hoeveel geld heeft gokken jou gekost?

‘Ik wil geen exacte bedragen noemen, maar ik ben in elk geval tonnen verloren aan mijn verslaving.’

Hoe ziet je leven er nu uit?

‘Ik heb nu een jaar een hele leuke vriendin en dit is de eerste relatie waarbij ik mezelf echt kwetsbaar durf op te stellen. Ook voel ik nu echt verbinding met de mensen om mij heen. Het contact met mijn ouders, zusje en opa en oma is nu hartstikke goed. In mijn verslaving heb ik hen allemaal weggeduwd, maar ze zijn nu hartstikke trots op wat ik doe.’

Online gokken is sinds oktober 2021 legaal in Nederland. Wat vind je daarvan?

‘Ik vind het niet erg dat online gokken nu legaal is, want toezicht en controle is goed. Waar ik wel moeite mee heb, is de grote hoeveelheid reclames op televisie, sociale media en in het openbaar vervoer.

Er wordt gezegd: we moeten gokkers bij de illegale casino’s weghalen, dus maken we reclame voor de legale casino’s. Maar in plaats daarvan worden nieuwe gokkers geworven. Daar ben ik erg op tegen. Gokken wordt zo normaal gemaakt, ook voor jongeren.’

Je geeft voorlichting over (gok)verslaving op scholen. Wat valt je op?

‘Voordat gokken legaal werd, gokten er in één klas een paar jongeren. Dat is nu omgedraaid: slechts een paar jongeren gokken niet. Dat vind ik een zorgelijke ontwikkeling. Door mijn verhaal te doen hoop ik dat ik tot ze kan doordringen en dat jongeren inzien dat aan gokken ook gevaren kleven.’

Wat zouden casino’s kunnen doen om te zorgen dat het niet zo misgaat als bij jou?

‘Bij veel casino’s werkt het zo: hoe vaker je komt, hoe blijer ze met je zijn en hoe meer voordelen je krijgt. Dat moet echt anders. Voor sommige spelers zijn al die extra’s leuk en handig, maar er zijn ook mensen voor wie gokken een probleem is. Daarom vind ik dat casino’s vaker het gesprek moeten aangaan.

Bij mij is dat helaas nooit gebeurd. Ik stortte soms twintig keer op een dag, maar ik kreeg nooit een mailtje met de vraag: gaat het wel goed met je?’

Heb je alleen gespeeld toen gokken nog niet legaal was?

‘Ja, maar ik speelde wel op de bekende casino- en pokerwebsites. Van mijn cliënten hoor ik hoe het tegenwoordig gaat met tijds- en stortingslimieten. Maar weet je hoe hoog die alsnog zijn? Als je gokverslaafd bent, zet je je limiet echt niet op een tientje.’

Wat wil je bezoekers van Meneer Casino meegeven?

‘Heb je het idee dat je een probleem hebt? Zoek hulp, want dan zit je al in je verslaving. Hulp hoeft niet meteen een kliniek te zijn; een stichting als Slicks kan je ook helpen. Bij ons kun je praten over je gokgedrag, zonder dat daar meteen iets aan vastzit.

Een andere tip: wees eerlijk en schakel je vrienden en familie in.’

Kan iedereen verslaafd raken?

‘Zeker. Eerder dacht ik van niet, maar bij mij in de kliniek zat een miljonair, maar ook een dakloze. Verslaving komt overal voor en discrimineert niet.’

Hoe heeft de verslaving jou veranderd?

‘Vroeger voelde ik me altijd eenzaam, ook al was ik met honderd mensen. Nu ga ik echt de verbinding aan en heb ik een liefdevolle relatie met mijn vriendin, familie en vrienden. Dat wilde ik altijd al, maar ik wist eerder niet hoe ik daar moest komen.

Ik zeg altijd: het tegenovergestelde van verslaving is niet het clean zijn, maar verbinding. Want tijdens je verslaving ga je totaal uit verbinding en wil je niet voelen. Ik ben heel blij met waar ik nu sta.’

Edwin Groothuis vertelde tijdens het Amsterdam Gambling & Awareness Congres in november 2022 ook over zijn verslaving. Bekijk zijn indrukwekkende verhaal hieronder: